«دومینیک جویس» بیش از ۱۰۰ درخواست شغلی فرستاده بود تا بالاخره تابستان امسال برای یک پست در منابع انسانی به مرحله آخر استخدام رسید. پس از دو مصاحبه آنلاین، یک روز در ارزیابی حضوری شرکت کرده بود که شامل جلساتی با روسای ارشد یک شرکت تکنولوژی بود و امیدوار بود که دیگر همه چیز نهایی شده باشد. بنابراین وقتی ایمیل کوتاهی مبنی بر رد شدنش دریافت کرد، بسیار ناامید شد. از زمانی که در ماه مارس به عنوان نیروی مازاد اخراج شد، هیچ‌گاه تا این حد به استخدام دوباره نزدیک نشده بود. بدتر آنکه، شرکت مورد نظر هیچ بازخورد سازنده‌‌‌ای ارائه نکرده بود. نیمی از ۱۵۶ شغلی که او برای آنها درخواست داده بود، اصلا پاسخی نداده بودند.
او می‌‌‌گوید: «مواقعی بوده که در یک روز سه ایمیل ریجکتی دریافت کرده‌‌‌ام.» جویس برای تامین مخارج زندگی مجبور شده به عنوان راننده آمازون کار کند و وسیله‌‌‌ای که میراث خانوادگی بوده را بفروشد. «اوضاع خیلی خراب است. صورتم را با سیلی سرخ نگه می‌‌‌دارم.»
از آنجا که سابقه کاری جویس در زمینه استخدام است – و این زنگ خطری است که می‌‌‌گوید اوضاع استخدام‌‌‌ها خوب نیست – می‌‌‌داند که او تافته جدا بافته نیست و این اتفاق فقط برای خودش نیفتاده. پس از افزایش قابل‌توجه تعداد فرصت‌‌‌های شغلی در دوران کرونا، حالا استخدام در بخشهای حرفه‌‌‌ای در حال کاهش است؛ از مالی گرفته تا تکنولوژی و امور اداری. کارکنان اداری یا همان یقه سفیدها، نسبت به سال‌های اخیر با شرایط رقابتی بسیار سخت‌‌‌تری مواجه شدهاند.
سیل درخواست‌‌‌های شغلی
در پایان سال ۲۰۲۱، تعداد فرصت‌‌‌های شغلی در ایالات متحده و بریتانیا نسبت به زمان قبل از همه‌گیری، ۶۰درصد بیشتر شده بود. حالا فرصت‌‌‌های شغلی موجود در ایالات متحده فقط ۱۲درصد بالاتر از سطوح قبل از پاندمی هستند و در بریتانیا حت ی ۸درصد پایین‌‌‌تر از سطوح قبل از پاندمی برآورد شدهاند. متقاضیان کار می‌‌‌گویند برای صدها شغل درخواست می‌دهند و اگر هم پاسخی دریافت کنند، خبر رد شدنشان است. جویس می‌‌‌گوید: «با هرکسی که صحبت می‌‌‌کنم، از پیر و جوان، به این نتیجه می‌‌‌رسم که ظاهرا شرایط بدتر از دوران بحران مالی است.»
این اتفاق ممکن است برای برخی از جویندگان کار شوکه‌‌‌کننده باشد. طبق اعلام سایت استخدام Indeed، از آنجا که کرونا باعث شد خیلی از مردم کارشان را ترک کنند، بازار کار با شرایط دشواری مواجه شد. طبق تخمین‌‌‌ها، در ماه اوت به ازای هر شغل خالی ۱.۶ نفر بیکار در بریتانیا وجود داشته که این رقم در سال ۲۰۲۲ فقط یک نفر بود و میانگین آن هم در دو دهه گذشته، ۲.۹ بود.
نرخ بیکاری همچنان در اروپا و ایالات متحده نسبتا پایین است، اما کاهش روند استخدام در ماه‌‌‌های اخیر، همراه با عدم‌تطابق بین مهارت‌‌‌هایی که متقاضیان دارند و مهارت‌‌‌هایی که کارفرما نیاز دارد، یافتن شغل مناسب را بسیار دشوار کرده است.
کوری کانتینگا، رئیس بخش اقتصاد لینکدین در آمریکا، می‌‌‌گوید که افزایش نرخ بهره طی دو سال گذشته، توانایی کارفرما را برای سرمایه‌گذاری در استخدام محدود کرده است. کمتر شدن فرصت‌‌‌های شغلی جدید به این معنی است که افراد کمتری شغلشان را ترک می‌کنند و در نتیجه فرصت‌‌‌ها کم و کمتر می‌شود. کانتینگا می‌‌‌گوید: «بازار کار رقابتی‌‌‌تر شده و برای هر شغل افراد بیشتری درخواست می‌دهند. این باعث شده دست کارفرما هم برای انتخاب کردن بازتر باشد.» لینکدین معیاری دارد به نام «تراکم جویندگان کار» که بر اساس آن تعداد درخواست‌‌‌های ارسال شده هر نفر در سایت خود را می‌‌‌سنجد و حالا اعلام کرده این رقم طی سال گذشته در فرانسه و آلمان بیش از ۸درصد و در ایالات متحده ۴درصد افزایش یافته است. به گفته کانتینگا، «این یعنی افراد برای به دست آوردن یک شغل باید بیشتر تلاش کنند.»
در نگاه اول، اینها خبرهای خوبی برای کارفرمایان است. داده‌‌‌های موسسه مشاوره‌‌‌ای Recruitonomics نشان می‌دهد که کارفرماهای بریتانیایی در اواخر سال ۲۰۲۳ برای ثبت یک آگهی شغلی ۱۲ پوند هزینه می‌‌‌کردند. در سال ۲۰۲۲ این رقم ۲۰ پوند بود. اما شرایط پیچیده‌‌‌تر از این است که به نظر میرسد.
اندرو فلاورز، مدیر Recruitonomics می‌‌‌گوید: «شاهد تحولی بسیار سریع در نظرات و تمایلات کارفرما هستیم. دو سال پیش، بزرگ‌ترین شکایت آنها کمبود نیرو بود. حالا خیلی از آنها می‌‌‌گویند غرق درخواست‌‌‌های شغلی شدهاند، اما همچنان برای پیدا کردن نیروی کار باکیفیتی که در میان این سیل متقاضیان مد نظرشان است، با مشکل مواجهند.
هوش مصنوعی بخشی از این مشکل است. نظرسنجی انجام شده توسط پلتفرم ایجاد محتوای Canva نشان می‌دهد که حدود ۴۵درصد جویندگان کار در سطح جهان از هوش مصنوعی برای ساخت یا بهبود رزومه خود استفاده می‌کنند. این امر می‌تواند شرایط را برای مسوولان استخدام دشوارتر کند، زیرا حجم درخواست‌‌‌ها افزایش می‌‌‌یابد و شناسایی بهترین نامزدها سخت می‌شود.
تیری در تاریکی
بانی دیلبر، مدیر استخدام پلتفرم نرم‌‌‌افزاری «زاپیر» (Zapier) می‌‌‌گوید، کارفرماها درخواست‌‌‌های استخدام زیادی دریافت می‌کنند که بررسی همه آنها غیرممکن است. این اتفاق، می‌تواند یک دور باطل درست کند. آن دسته از متقاضیان شغلی که هیچ پاسخی دریافت نمی‌‌‌کنند، تقاضای استخدام خود را مثل تیری در تاریکی بارها و بارها می‌‌‌فرستند و در نتیجه کیفیت، قربانی حجم بالای درخواست‌‌‌های شغلی می‌شود.
همزمان، از آنجا که شرکت‌ها استخدام‌‌‌های خود را به حداقل رسانده‌‌‌اند، دپارتمان‌‌‌های استخدام در حال کوچک شدن هستند و در نتیجه تعداد افرادی که می‌توانند درخواست‌‌‌های شغلی را بررسی و این فرآیند را شخصی‌‌‌سازی کنند، کمتر می‌شود. جین کوران، رئیس بخش جذب استعداد‌‌‌ها در شرکت املاک JLL می‌‌‌گوید: «اصول اولیه در استخدام‌‌‌ها از بین رفته است، چون مسوولان استخدام وقت ندارند.»
البته همه بخش‌‌‌ها هم با انبوه متقاضی مواجه نیستند. برخی صنایع که میزان دستمزد در آنها پایین است و همچنین بخش‌‌‌هایی که به مهارت‌‌‌های تخصصی نیاز دارند، همچنان برای جذب نیروی کار جدید با مشکل مواجهند. در لینکدین، درخواست‌‌‌های شغلی در بخشهای تکنولوژی، رسانه، خدمات مالی و حرفه‌‌‌ای بالاترین و در بخش سلامت کمترین است.
فلاورز می‌‌‌گوید: من مشاغل را به دو گروه ایستاده و نشسته تقسیم می‌‌‌کنم و بین این دو به وضوح یک دوگانگی دیده می‌شود. در حوزه‌‌‌های فنی یا هتلداری و پذیرایی، کارکنان راحت‌‌‌تر شغل پیدا می‌کنند. در مشاغلی که به تحصیلات دانشگاهی نیاز دارند و همچنین مشاغل اداری، جهش شدید استخدام‌‌‌ها در دوران پساکرونا، خیلی سریع و با بالا رفتن نرخ بهره، روند معکوس به خود گرفت.
بیشتر تقاضاها بی‌‌‌جواب می‌‌‌مانند. در سطوح بالاتر سازمانی، این تفاوت‌‌‌ها چندان محسوس نیست، چون آگهی‌‌‌های شغلی کمتر است. با این حال، رقابت همچنان شدید است و موفقیت نیاز به گسترش ارتباطات و شبکه‌‌‌سازی دارد. لویس ماله، موسس شرکت مشاوره و کاریابی بنتلی لویس، می‌‌‌گوید: «تعداد مشاغلی که روی روند استخدام آنها کار می‌‌‌کنیم خیلی کم شده است. مجبوریم به بازار کار پنهان دسترسی داشته باشیم.»
فرسودگی مصاحبه
سارا، متخصص بازاریابی که در مراحل آخر استخدام در یک کار جدید است، از این بازار کار رقابتی ضربه سختی خورده است. سال گذشته او بعد از تجربه فرسودگی شغلی، کارش را ترک کرد و کارفرمایش به او اطمینان داد که هر وقت بخواهد می‌تواند برگردد یا به صورت فریلنس کار کند. اما وقتی اوایل بهار سارا با کارفرمایش تماس گرفت، با درخواستش موافقت نشد؛ مثل خیلی از درخواست‌‌‌های دیگر.
سارا می‌‌‌گوید: «وحشتناک بود.» او حدود ۱۰۰درخواست شغلی به جاهای مختلف فرستاد، اما فقط از نصف آنها جواب دریافت کرد که بیشترشان هم جواب‌‌‌های اتوماتیک بودند. پنج بار هم به مرحله مصاحبه رسید. او می‌‌‌گوید: «بسیار ناامیدکننده است. دچار نوعی حس گناه به خاطر کار نکردن می‌‌‌شوی. وقتی جواب نه می‌‌‌گیری، حس شکست سنگین داری.»
خوزه هرواس، که در حوزه بازاریابی ورزشی کار می‌کند، در ابتدا با پاسخ‌‌‌هایی که دریافت می‌‌‌کرد مشکلی نداشت، اما می‌‌‌گوید که از مصاحبه رفتن خسته شده است. «از فوریه تاکنون بیش از ۳۰مصاحبه انجام داده‌‌‌ام و سطح اعتماد به نفسم پایین و پایین‌‌‌تر می‌رود.»
هرواس می‌‌‌گوید که حتی پس از مرحله نهایی یک فرآیند مصاحبه، که می‌تواند شامل چند گفت‌‌‌وگوی آنلاین و چند روز آماده‌‌‌سازی باشد، اغلب بازخوردی دریافت نمی‌‌‌کند. او هنوز منتظر شنیدن خبر از آخرین مرحله مصاحبه‌‌‌ای است که در ماه ژوئن انجام داده بود. «اینکه شرکت‌ها درخواست من را پاسخ نمی‌‌‌دهند واقعا آزاردهنده است.»
داده‌‌‌های شرکت کاریابی اروپایی «استپ‌‌‌استون» نشان می‌دهد که میانگین زمان استخدام در سه ماه دوم سال ۲۰۲۴ کمی افزایش یافته و به ۴.۹ هفته رسیده است. این زمان برای شرکت‌هایی که بیش از ۱۰۰۰ پرسنل دارند، طولانی‌‌‌تر است.
«پام لیندسی دان»، مدیر منابع انسانی و فرهنگ در شرکت کاریابی اروپاییHays، می‌‌‌گوید که جو اقتصادی نامشخص به این معنی است که کارفرماها و متقاضیان کار محتاط‌‌‌تر شدهاند: استخدام‌‌‌کنندگان بعد از اتفاق «استعفای بزرگ» حالا در مورد «ماندگاری بزرگ» صحبت می‌کنند. نرخ ترک کار کمتر از سطوح سال ۲۰۲۱ شده است.
لیندسی دان می‌‌‌گوید: «به نظر میرسد همه منتظر چیزی هستند. این غیرعادی‌‌‌ترین بازاری است که من تا به حال در آن کار کرده‌‌‌ام.»
با این حال، جویندگان کار نباید ناامید شوند. کانتینگا می‌‌‌گوید که این وضعیت باید با عادی شدن سیاست‌های پولی بهبود یابد و «شتاب بیشتری به بازار کار اضافه کند».
بدون دیدگاه